Όταν συνάντησα τον Κυριάκο μετά από υπερβολικά πολύ καιρό στο Χαϊδάρι δεν περίμενα να ακούσω ότι η χάρη του είχε φτάσει μέχρι και το custom-αρισμα μοτοσυκλέτας. Οκ, με τα μηχανάκια πάντα το είχε, δαιμόνιος οδηγός στους δρόμους και υπερβολικά σβέλτος στην πίστα, αλλά να μουτζουρώσει τα χέρια του;;
Μου υποσχέθηκε να μου διηγηθεί το κατόρθωμά του με την πρώτη ευκαιρία και αυτό έγινε μέσα από…άπειρα μηνύματα στο messeger. Και μιας και κανείς δεν τα λέει καλύτερα από τον ίδιο τον παθών…ορίστε η αναγέννηση του «ταπεινού» V35 IMOLA σε ένα πανέμορφο café racer.
Πάντα ήθελα να φτιάξω μια μοτοσυκλέτα. Από μικρό παιδί. Μία ανατρεπτικη… Με δικό μου πλαίσιο… Μια γρήγορη. Μια ελαφριά. Μια…
Φτάνει το 2015…
-“Πήρα μηχανάκι μαλακά! “ ο αδερφός μου!
-Τι μηχανάκι ρε γαβ γαβ? Εσύ ούτε λάδια για μηχανάκι δε μπορείς να πάρεις μόνος σου! Και κατ αρχήν… ΕΧΕΙΣ ΜΗΧΑΝΆΚΙ! Το ΜΤ τι το έκανες (ξέρετε τώρα, το θηριάκι, το ΜΤ01)???
-” Πήρα ένα moto guzzi (???) v35 IMOLA του 83..!! Μαλάκα γαμάει!
-” Τι? Πόσο? Πως?
-“Δε ξερω αν δουλεύει… Με φορτηγό το έφερα σπίτι!
-” Γιατί ρε φίλε… Τι να το κάνεις το χρεπι??
-” Σκέφτηκα να το χρησιμοποιήσω για τη πτυχιακή μου… Κάτι θα κάνω γύρω από τη μοτοσικλέτα”
Ο καιρός περνούσε κι εγώ τρωγόμουν με τα ρούχα μου.. Είχα βλέπεις πάρει και την άδεια ανατροφής για τον μικρό…9 μήνες… Και νόμιζα ότι θα κάθομαι… “Ρε” του λέω… “Δε μου το στέλνεις Ναύπλιο… Να κάτσω να το φτιάξω? Θα το κάνουμε Cafe racer!!! Αρχές Σεπτέμβρη τώρα… Δεκέμβριο, Ιανουάριο θα το ‘χεις!! Ε πόσο ρε! 600 700 ευρώ υπολογίζω… Θα τα μοιραστούμε! Εσύ θα πάρεις το μοτοσακό κι εγώ την εμπειρία της ανακατασκευής!!!
… Τον πείθω! Κάνει ο bro το πρώτο σέρβις. Λάδια φίλτρο και σωληνάκια υψηλής… Γιατί δούλευαν από τα τρία δισκόφρενα το ένα… Και αυτό ντεμί!!! Μπαταρία. Έφτιαξε και μια σέλα. Το κίνησε για λίγο να δούμε ότι παλεύεται. ΟΚ.
Δε περνάει μια βδομάδα και το φορτηγό ξεφόρτωνε ένα χρεπ… Εεεε ένα moto guzzi v35 IMOLA του 1983 έξω από την αποθήκη που μου είχε παραχωρήσει ο πεθερός μου.
Ήμουν και επίσημα μηχανικός.!!
Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να το αναστήσουμε σε ορίτζιναλ μορφή. Δυστυχώς τα οικονομικά μας δεν το επέτρεπαν. Στο project “πέσανε” δύο μυαλά οπότε το κάθε ένα είχε τις δικές του απόψεις και ανάγκες να ικανοποιήσει. Εγώ είχα στο νου μου κάτι πιο φανταζυ. Ο αδερφός μου κάτι πιο χρηστικό (θα το κινούσε έλεγε Αθήνα καθημερινά και ήθελε να μπορούσε να βάλει 2 άτομο).
Νομίζω ότι είχαμε δει εκείνο το διάστημα ότι φωτογραφία v35-v50-v65… Guzzi… Cafe racer κλπ κλπ κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο.
Ο Κώστας (αδερφός) έβγαλε και τα πρώτα σχέδια στο ilustrator (γραφιστικό πρόγραμμα). Τα πρώτα μεγάλα διλήμματα που συναντήσαμε ήταν το αν θα κρατούσαμε το μασκάκι ή θα του βάζαμε στρογγυλό προβολέα μπροστά, και τα χρώματα του… Χρώμα σκελετού, ντεπόζιτου, ζάντες κλπ.
Οι πιο δυνατές επιρροές ήταν οι μοτοσικλέτες του Ιταλού Nico Dragoni (σε ευχαριστώ Nico!!) Επειδή το V θα είχε όσο το δυνατόν λιγότερα πλαστικά… Το φιλτροκούτι θα έπαιρνε δρόμο και θα έμπαιναν φίλτροχοανες..
Έπρεπε να κρυφτούν και τα ηλεκτρικά.
Σκέψη 1η: τι θα γίνει με τη μπαταρία των 30 ah..? Πήρα πριν λυθεί το V μια μπαταρία 14ah από σύγχρονο μηχανάκι, την έβαλα πάνω και το έβαλα μπρος αρκετές φορές για να δω την αντοχή της. Μετά είδα μια αντίστοιχη lifepo4 που ήταν αρκετά μικρότερη και ελαφριά Μπορούσα να ξεκινήσω το λύσιμο.
Συνεχίζεται…