Το ScrewU garage, πίσω από το οποίο βρίσκεται η Βάσω Αναγνωστοπούλου, επιμελήθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία το CB650, που πέρα από τα χρόνια του, κουβαλά και ιδιαίτερη προϋπηρεσία πάνω του…
Το Hοnda CB650 είναι μαι αρκετά δυσεύρετη κλασσική μοτοσυκλέτα σήμερα.
σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα και μικρότερα αδέρφια της ιστορικής οικογένειας της Ιαπωνικής φίρμας,
Ουσιαστικά επρόκειτο για μια υπερκυβισμένη έκδοση του 550 και οι Ιάπωνες,
επειδή ήθελαν να κρατήσουν χαμηλά το κόστος παραγωγής, είχαν σαν απαίτηση εξ αρχής η γραμμή παραγωγής
να μοιράζεται κοινά με το 550, μέχρι και τα βιομηχανικά εργαλεία που είχαν αναπτυχθεί. Παρήχθη σε
δύο βασικές εκδόσεις, τη στάνταρντ και τη τσόπερ (ασφαλώς!) .
H συγκεκριμένη κυρία, υπηρέτησε σαν συνοδευτικό όχημα στην ντόπια Αμερικάνικη πρεσβεία!
Εξ ου και το αυτοκόλλητο στο αριστερό καλάμι, με τον αμερικάνικο αετό και τις κωδικοποιήσεις.
Department of defence αναγράφει,κουβαλώντας περήφανα την ιστορία του και τη προγενέστερη υπηρεσία του.
Σημειωτέον πώς ήταν πολιτική έκδοση, το Cb650C, και όχι κάποιο από τα ειδικά μοντέλα, τροποποιημένα
για υπηρεσιακή χρήση.
Νεότερες κυρίες, ταχύτερες και πιο σύγχρονες, μπήκαν στο παιχνίδι και έτσι, πωλήθηκε σαν ιδιωτική, φτάνοντας στα χέρια του Πώλ, που θέλησε να δώσει το προσωπικό του στίγμα, καβαλώντας τη στη Σαντορίνη! Εξάλλου, είναι ο ιθύνων νους πίσω από το ετήσιο DGR Σαντορίνης, οπότε δε θα μπορούσε παρά να έχει την αντίστοιχη μοτοσυκλέτα!
Σήμερα, το 650, πλησιάζοντας στα δεύτερα «άντα», διανύει μια δεύτερη νεότητα, μετά τις περιποιήσεις του ScrewU γκαράζ.
Για να επιτευχθεί αυτό, έγιναν μια σειρά από αλλαγές και μετατροπές.
-Το εργοστασιακό ρεζερβουάρ έδωσε τη θέση του σε ένα από CM200. Στενόμακρο και με ιδανικό μέγεθος για τη περίσταση, ήρθε και έδεσε. Το βάψιμο του
διακριτικό και χαρακτηριστικό, που τονίζει τη μοναδικότητα του 650.
– Η λεπτή δερμάτινη σέλα, έχει εξαιρετικό τελείωμα και άποψη!
-Μετατροπές έγιναν σε πλαίσιο, τόσο για την υποδοχή της σέλας, όσο και το κούμπωμα του ντεποζίτου. Όλα αυτά έπρεπε να έρθουν σε σε ευθεία γραμμή, όπως υπαγορεύει ο νεός του ρόλος
και να απαρνηθεί το τσοπεροειδές παρελθόν του!
– το φτερό πίσω έδεσε υπέροχα με τη σέλα, ενώ το μπροστινό έχει όσο μήκος απαιτείται κατ’ελάχιστο.
– Φανάρι και φανοστάτες νέοι, όπως και τιμόνι, όργανο και κάλυμμα χειροποίητο, συνθέτουν το άνω μπροστινό μέρος της μηχανής.
-Μηχανικά δεν έχουμε μετατροπές, πέρα από την αφαίρεση του φιλτροκουτιού και την αντικατάσταση τους με φιλτροχοάνες. Οι εξατμίσεις έμειναν
οι εργοστασιακές και είναι μια χαρά με τις τέσσερις μπούκες τους! Το μοτερ σενιαρίστηκε όπου απαιτούνταν, γυαλίστηκε και καθαρίστηκε.
-Τέλος, τα δυο δερμάτινα τσαντάκια εκατέρωθεν της σέλας, καλύπτουν διακριτικά και πρακτικά τον εκεί χώρο.
Συνοψίζοντας, αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι πως πρόκειται για ένα σύνολο, του οποίου οι αρμονικές γραμμές , παραπέμπουν σε μια μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε να έχει βγει από γραμμή παραγωγής. Επιδεικνύει τη μοναδικότητα του, χωρίς φανφάρες και εκκεντρικότητες και αυτό το κάνει διαχρονικό! Καλές βόλτες Πωλ, ίσως στο φετινό DGR καβαλήσουμε παρέα, είναι διακαής πόθος το νησί!