Σε μία εποχή που η “μόντα” έχει εξελιχθεί σε μόδα και όλοι θέλουν να ξεχωρίζουν, μοιραία η πιάτσα έχει προσελκύσει επίδοξους γαμπρούς και καβαλημένους νταβατζήδες. Τα “κορίτσια” που κανείς δεν κοίταξε με πάθος στα νιάτα τους βάλθηκαν να τα πουλήσουν για ντίβες στα γεράματα και τ’ αγοράκια που ποτέ δεν έζησαν εκείνη την εποχή, πείθονται ότι σήμερα με δέκα πλαστικές θα μεταμορφώσουν τις αδιάφορες νοικοκοιρούλες του τότε σε σεξοβόμβες !
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους λοιπόν δεν είναι όλες για όλα, ούτε όλοι για όλες, μη μπερδεύεστε νέοι μου. ‘Ενα cafe racer που σέβεται τον εαυτό του οφείλει, εκτός από το look, να πηγαίνει, να στρίβει και να φρενάρει, τελεία . Η αυθάδικη εμφάνιση και ο θόρυβος μόνο, χωρίς τα παραπάνω, είναι κόκκινο πανί στο δρόμο κι αν oι ταύροι απαξιούν ν’ ασχοληθούν μαζί σας, προσοχή μη σας την πέσει το τουμπανιασμένο παπάκι στο φανάρι και δε βρίσκετε cafe να κρυφτείτε μετά !
Ο φίλος μας ο Κώστας δίπλα μου, χαμογελά με νόημα και φωνάζει “MONSTER”, σηκώνοντας ακόμα πιο ψηλά στις καρδιές μας την κόκκινη σημαία της ducati !
Το ducati monster, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1992. Γνήσιο τέκνο του Miguel Galuzzi το monster αποτέλεσε την ενσάρκωση της φιλοσοφίας σχεδιασμού του όπως ακριβώς τη διατύπωσε τότε : “Όλα όσα χρειάζεσαι είναι μία σέλα, ρεζερβουάρ, μηχανή, δύο ρόδες και τιμόνι”, μήπως σας θυμίζει κάτι σήμερα ???.
Το monster φτιάχτηκε σαν ένα κοκτέιλ από τα καλύτερα συστατικά που διέθετε το εργοστάσιο τότε : πλαίσιο με αγωνιστική καταγωγή από τα θρυλικά 851/888, κινητήρα και φρένα από το 900 SS , αναρτήσεις “Ιταλικές” και με τις σχεδιαστικές πινελιές του Galuzzi έγινε μία πανέμορφη και αλήτικη συνάμα ερωμένη που δεν άφηνε ασυγκίνητο κανένα πραγματικό μηχανόβιο. Σε διάφορες εκδόσεις από τότε αγαπήθηκε παράφορα ή μισήθηκε (από τους ανταγωνιστές κυρίως που προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να την αντιγράψουν) και φυσικά έγινε και το αγαπημένο παιδί των Ιταλών βελτιωτών με πλήθος after market αξεσουάρ .
Ο δικός μας Κώστας (που έχουμε παρουσιάσει ήδη σε προηγούμενες κατασκευές του) προχώρησε κι εδώ ένα βήμα παραπέρα παίζοντας με εξαρτήματα από μεταγενέστερα μοντέλα (Sport classic, ST) με τέτοια μαεστρία, ώστε το αποτέλεσμα να είναι τόσο όμορφο σαν καινούργιο μοντέλο και τόσο ομοιογενές σαν “εργοστασιακό”. Η μεταμόρφωση του monster προσφέρεται σε δύο εκδόσεις γι’ αυτό και το 2 σε 1 του τίτλου, διαλέγετε, παραγγέλνετε και παίρνετε ότι σας αρέσει, τόσο απλά αφού δεν είπα ακόμα ότι ο Κώστας έχει φτιάξει καλούπια και κιτάκια και η ζήτηση κυρίως στην άλλη άκρη του Ατλαντικού είναι η καλύτερη αναγνώριση της δουλειάς του.
ΕΚΔΟΣΗ 1η
Στην έκδοση αυτή το project monster αποτελεί την φυσική συνέχεια των project ST που έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενα άρθρα, αφού οι πιο ψαγμένοι ξέρουν ότι τα δύο αυτά μοντέλα μοιράζονται το ίδιο πλαίσιο με μικρές διαφορές στο πίσω μέρος. Ρεζερβουάρ από ST λοιπόν με μεγαλύτερη χωρητικότητα μάλιστα και μόνη παραχώρηση την υποχρεωτική μετακόμιση της μπαταρίας στην ουρά αφού δεν υπάρχει πια χώρος κάτω του. Εύκολη μετατροπή όπως λέει ο Κώστα και εργοστασιακό fit στις υπάρχουσες βάσεις του monster. Η μόνη ιδιαιτερότητα στο συγκεκριμένο μηχανάκι είναι ότι πρόκειται για το πρώτο μοντέλο με καρμπιρατέρ (600) γι’ αυτό και η τρύπα που έχει το ρεζερβουάρ του ST στο κάτω μέρος έκλεισε με αλουμινένια τάπα με δύο ρακόρ για τα σωληνάκια της βενζίνης. Στα μεταγενέστερα ψεκαστά μοντέλα η τρόμπα βενζίνης παραμένει και δεν χρειάζεται καμία μετατροπή.
Το υποπλαίσιο που φιλοξενεί τη σέλα και τη βάση της μπαταρίας φτιάχτηκε από τον Κώστα ασύμετρο για να είναι οι δοκοί του κάθετοι με το πλαίσιο και όχι υπό γωνία ταιριάζοντας με τις ασύμμετρες τρύπες του. Όλα βιδώθηκαν στη θέση τους και η μπαταρία μετακόμισε πίσω με μόνη μετατροπή τα καλώδια της που μάκρυναν για να την φτάσουν.
Το πανέμορφο σύνολο μονόσελο-ουρά θυμίζει την σειρά spost classic αλλά δεν είναι ακριβώς ίδιο, αφού ο Κώστας έχει εξελίξει μία σέλα ειδική για τη μετατροπή η οποία αγκαλιάζει το ρεζερβουάρ και κατεβαίνει μέχρι το πλαίσιο ενώ είναι και πιο στενή στο μπροστινό της μέρος ώστε να μην ανοίγουν τα πόδια όταν πατούν στο έδαφος.
Στο μπροστινό μέρος τώρα την θέση του τιμονιού πήραν clip ons τύπου Ace Bars στις υπάρχουσες βάσεις, μασκάκι που σχεδιάστηκε από τον καλλιτέχνη εξ’ αρχής για να ταιριάζουν οι αναλογίες του με την υπόλοιπη κατασκευή και τέλος δύο number plates , δεξιά και αριστερά τα οποία καλύπτουν και το αντιαισθητικό κενό λόγω απουσίας ψυγείου λαδιού στο συγκεκριμένο μοντέλο.
Ο Κώστας εξομολογείται ότι αν και η επόμενη έκδοση που θα παρουσιάσουμε σχεδιαστικά φαίνεται ομορφότερη, η έκδοση αυτή είναι το αγαπημένο του μηχανάκι στο δρόμο. Με την καινούργια θέση οδήγησης λέει, το monster γίνεται άλλη μοτοσυκλέτα, η σέλα έχει ανέβει πιο ψηλά, τα τιμόνια έχουν κατέβει πολύ και ο αναβάτης βρίσκεται σε στάση επίθεσης (!), έχοντας αμεσότερη επαφή με το δρόμο, καλύτερο έλεγχο στις στροφές και μικρότερη αεροδυναμική αντίσταση στις ευθείες θα πρόσθετα εγώ πονηρά … Και αν τα αλογάκια του 600 σας φαίνονται λίγα, η ίδια μετατροπή εφαρμόζεται αυτούσια και στα μεγαλύτερα μοντέλα (750, 900 & 1000) για μεγαλύτερη οδηγική απόλαυση …
ΕΚΔΟΣΗ 2η
Η δεύτερη εκδοχή της μετατροπής είναι πιο πολύ πιο απλή αλλά σχεδιαστικά πιο σαφής όπως λέει ο Κώστας γιατί εδώ με την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις ότι είναι monster, αλλά κοιτάζοντας καλύτερα ανακαλύπτεις κάτι σαν νέο επετειακό μοντέλο που βγήκε έτσι από το εργοστάσιο !
Εδώ το ρεζερβουάρ έχει παραμείνει το original και η σέλα επίσης μειώνοντας κατά πολύ το κόστος της μετατροπής. Η όλη δουλειά έχει γίνει στις λεπτομέρειες στο μπροστινό μέρος και στην ουρά και πίσω από την εργοστασιακό look κρύβονται αμέτρητες ώρες σχεδιασμού, προσαρμογής και δοκιμών ώστε όλα να δείχνουν τόσο ταιριαστά.
Τα clip ons είναι ίδια με την προηγούμενη έκδοση, με πινελιά ρετρό την επένδυση τους με δέρμα, όπως και τα grips. Το φανάρι κατέβηκε πιο χαμηλά και μπροστά για πιο επιθετικό look, τα όργανα ακολούθησαν με νέα βάση και το μασκάκι είναι σχεδιασμένο πιο βαθύ για να καλύπτει το κενό μεταξύ του φαναριού και του μπροστινού συστήματος.
Το κάτω κομμάτι του fairing εμπνευσμένο από τα παλιά αγωνιστικά φαίρινγκ της ducati και ένα αντίστοιχο κιτάκι για τη σειρά sport classic είναι σχεδιασμένο από τον Κώστα και σε συνδυασμό με τα number plates χαρίζει πολύ στην εμφάνιση του τέρατος !
Για τα οπίσθια τέλος παρέμεινε η γνήσια σέλα και πάνω σ’ αυτό το καλούπι σχεδιάστηκε ένας προασθαφαιρούμενος κοκοβιός που την μετατρέπει σε μονόσελο “για τις στιγμές που θέλεις να μείνεις μόνος”, ενώ με δύο αόρατες βίδες από κάτω αφαιρείται σε χρόνο dt για να μην χτυπάς το κράνος σου στην κολώνα, όταν σου ψιθυρίσει χαμογελώντας η αιθέρια ύπαρξη στο φανάρι : “ωραία μηχανή, θα με πας μια βόλτα ? “
Περισσότερες πληροφορίες στο blog του Kώστα : ducatitifoso.blogspot.gr ή στο mail : ducatitifoso@hotmail.com
Τα κιτ μετατροπής του Κώστα πωλούνται και στο ebay :
http://www.ebay.com/itm/Ducati-Monster-Cafe-Racer-kit-/291303521383?hash=item43d30afc67