Θα μπορούσε να είναι φωτογραφία από ψυχομετρικό τεστ, ξέρετε αυτά που σου δείχνουν φωτογραφίες και σου λένε “τι βλέπεις”, “τι σκέφτεσαι” … . Κάποιος έξω από το χώρο μας θα απαντούσε “alien, κακό, μηχανή του διαβόλου, φόβος ..”
Σας την έριξα δήθεν τυχαία ένα πρωί στη σελίδα μας για να σας τεστάρω, αν και ήξερα εκ των προτέρων τι θα βλέπατε και τι θα σκεφτόσασταν. Τι συνειρμοί παίζουν στο μυαλό του μηχανόβιου, οι απαντήσεις θα τρέλαιναν κάθε ψυχομετρικό τεστ !!! Πως γίνεται βλέποντας μία και μόνο φωτογραφία, κάποιοι “διαταραγμένοι” να ακούνε μελωδικές εξατμίσεις, να μυρίζουν πυρωμένα μέταλλα, να νοιώθουν τον αέρα στο πρόσωπο και τους κραδασμούς στο στομάχι ;
Εγώ πάντως μία κακιά μαύρη μεταλλική σφήκα είδα, με δύο βυζάρ… εεε υπερμεγέθη στήθη boxer και ένοιωσα ένα δυνατό τσίμπημα στην καρδιά, αυτά μόνο, να μην ανησυχώ γιατρέ ;;;
Την ευθύνη για τη μεταμόρφωση της κυρίας ανέλαβε ο Cliff Meyer της ΜeyerBuilt Metalworks (http://meyerbuiltmetalworks.com/) και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Η μοτοσυκλέτα απέσπασε πολλές θετικές κριτικές, έχει καταταχθεί στις top 5 custom BMW και οφείλω να ομολογήσω ότι είναι πολύ του γούστου μου… Η (υποκειμενική) γνώμη μου είναι ότι ένα caferacer δεν χρειάζεται να διαφοροποιείται κραυγαλέα από το μοντέλο παραγωγής έτσι ώστε να διατηρεί την ταυτότητα του, ειδικά αν έχει από μόνο του δυνατή προσωπικότητα, όπως συμβαίνει με την εν λόγω κυρία. Η τέχνη του να φτιάξεις κάτι ξεχωριστά όμορφο χωρίς να είναι “καρνάβαλος”, έγκειται στην βελτίωση των χαρακτηριστικών και την αρμονική ενσωμάτωση των νέων στοιχείων, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να δίνει την εντύπωση εργοστασιακής κατασκευής και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
O ευτυχής ιδιοκτήτης Casey Wilkinson την περιμάζεψε έχοντας διανύσει ήδη 160.000 Km, αλλά δεν αποθαρρύνθηκε καθόλου, τότε οι μηχανές φτιάχνονταν καλύτερα απ’ ότι σήμερα … Ο Casey εκτός από μηχανόβιος (!) είναι γραφίστας και σχεδιαστής ( Wilkinson Brothers ) οπότε ο σχεδιασμός της συγκεκριμένης κατασκευής είναι δικιά του επιτυχία. Στο internet υπάρχουν εκαντοντάδες εκδοχές για τις BMW airheads της δεκαετίας του 70, είναι αλήθεια ότι οι Γερμανίδες αυτές γίνονται πανέμορφες cafe, η συγκεκριμένη όμως έχει μία καινοτομία που είναι εμφανής στις φωτογραφίες, έχει ανάρτηση monoshock !
Το πίσω ψαλίδι μετατράπηκε για να δεχτεί το μονό αμορτισέρ (από suzuki GSXR 750), τo τρίγωνο κατασκευάστηκε από ατσάλινες σωλήνες 1/4” και αν προσέξετε βιδώνεται στις υπάρχουσες βάσεις των δύο αμορτισέρ (διαφορικό και ψαλίδι), ενώ η πάνω βάση αν και δε φαίνεται, κολλήθηκε στην άκρη της κεντρικής σωλήνας του πλαισίου. Το υποπλαίσιο της BMW καταργήθηκε μαζί με τις βάσεις του και στη θέση του φτιάχτηκε ένα mini από τις ίδιες σωλήνες (1/4”) και η λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει την κατασκευή είναι ότι δεν καταλήγει σε frame loop …..
….. αλλά σε frame peak (το κεντρί !!!!)
παρασύροντας και την αλουμινένια ουρά (“κοκοβιός” ελληνιστί !) που ακολουθεί το αιχμηρό σχήμα και είναι το σημείο που μ’ αρέσει περισσότερο ! Το ρεζερβουάρ παρέμεινε το γνήσιο και συμφωνώ αισθητικά γιατί παραπέμπει στο αρχικό μοντέλο και δένει πανέμορφα.
To μπροστινό σύστημα είναι το γνήσιο, το μόνο που άλλαξε είναι η χειροποίητη αλουμινένια πάνω πλάκα με το logo goodspark από το blog του ιδιοκτήτη (moto-culture blog). Το τουριστικό τιμόνι φυσικά αντικαταστάθηκε από clipons, τα rearsets μαρσπιέ προέρχονται από ποδήλατο BMX ενώ οι τροχοί και τα φρένα παρέμειναν τα γνήσια (μικρή προσωπική ένσταση για τα φρένα, τα οποία στο συγκεκριμένο μοντέλο ήταν “λίγα”). Άλλη όμορφη λεπτομέρεια η προστατευτική σίτα του φαναριού, αξεσουαρ από αυτοκίνητο MG, η οποία στηρίχτηκε με ελατήρια στο γνήσιο φανάρι της Bosch.
To φίλτρο αέρα καταργήθηκε υποχρεωτικά λόγω αμορτισέρ (προσέξτε το πανέμορφο αλουμινένιο κάλυμμα που φτιάχτηκε) και η ευμεγέθης μπαταρία καταργήθηκε επίσης (!) δίνοντας τη θέση της σε μία μοντέρνα μπαταρία ιόντων λιθίου που κρύφτηκε στην ουρά . Τα όργανα φυσικά καταργήθηκαν, για να μην αποσπούν την προσοχή του οδηγού από το δρόμο !!!
Tέλος ο κινητήρας έμεινε απείραχτος εκτός από την αναπνοή που ανέλαβαν δύο φιλτροχοάνες K&N και την εξαγωγή όπου τοποθετήθηκαν δύο reverse cone ανοικτές εξατμίσεις. Δυστυχώς δεν βρήκα ηχητικό υλικό από την συγκεκριμένη, αλλά φαντάζομαι ότι η “σφήκα” πρέπει να αναπνέει και να βρυχάται σαν λιοντάρι, δεν είναι απίθανο να πετάει και φωτιές από τις εξατμίσεις στο κλείσιμο του γκαζιού !!!
“Κάτι παθαίνω γιατρέ , εκεί που είναι ήρεμος, ακούω πουλάκια να κελαηδούν και βλέπω όμορφα πράσινα λιβάδια με φιδίσια δρομάκια να τα διασχίζουν, ξαφνικά ακούω αστραπόβροντα και μου ‘ρχονται εικόνες κακές, γιατρέ, τα πουλιά πετάνε φοβισμένα από τα δέντρα, τα ελαφάκια την κάνουν πανικόβλητα και οι χελώνες κρύβονται στο καβούκι τους στην άκρη του δρόμου καθώς η μαύρη σφήκα ξεπροβάλει από τον ορίζοντα με αναμμένα φώτα ! Kαι κοιτάω καλύτερα και είμαι εγώ γιατρέ ντυμένος στα μαύρα πάνω στην πλάτη της, κρεμασμένος στο γκάζι με χαιρέκακο χαμόγελο και δε νοιώθω καμία ενοχή που τρέχω με χίλια μέσα στον παράδεισο και τρομάζω τα αθώα πλάσματα του … ” What’s wrong whith me ????
