Παρουσιάζουμε ένα Triumph Truxton του 2006 από την ιταλική Skinny Cafe Racer,που μπορεί να ακολουθεί τη <<πεπατημένη>> απο πλευράς στύλ,πρωτοτυπεί όμως σε φινίρισμα τουλάχιστον.
Τη συνολική αισθητική θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε <<βιομηχανοποιημένη>>.
Ξεκινάμε από τα βασικά.Στο ντουλάπι τα φτερά της Triumph και αντικατάσταση μπροστά μόνο,με ένα μικρό φτεράκι από αλουμίνιο.
Νέα σέλα,ίσια,του τύπου brat,όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται το συγκεκριμένο στυλ μοτοσυκλετών με αυτές τις μακριές,λεπτές σέλες,απο το ρεύμα μετατροπών που ξεκίνησε από την Ιαπωνία.Οι λαιμοί καλυμμένοι με θερμομονωτική ταινία και νέα τελικά στις εξατμίσεις.
Φίλτρα ελεύθερα για κάθε αγριεμένο μηχανάκι που σέβεται τον εαυτό του,στη περίπτωσή μας K&N,που τροφοδοτούν με αέρα ένα σετ καρμπυρατέρ,βελτιωμένα από τη Dynojet..
Μονό όργανο αλλά πλήρες ενδείξεων της Acewell,καθρέπτης αριστερά μόνο και βιδωμένος ανάποδα,προς τα κάτω,φανάρια μπρος πίσω αφτερ μάρκετ της Bates.στα καλάμια έχουμε ένα νέο ζεύγος ελατηρϊων της Ohlins,σκληρότερα από τα πρώτης τοποθέτησης.
Από κει και πέρα τα τυπάκια επέλεξαν αισθητικά να παίξουν με τα φυσικά χρώματα των μετάλλων.Ετσι,στο ρεζερβουάρ έπεσε ένα καλό καθάρισμα και
γυάλισμα και έμεινε για βερνίκωμα έτσι ,όπως πέρασαν οι βούρτσες,πέρα από από μαυρο πλαίσιο μπροστα και το λογότυπο με το σκορπιό <<brat style>>.
Το ίδιο μοτίβο ακολουθήθηκε στα πλαινά αλουμινένια καπάκια εκατέρωθεν της σέλας,τη κυλινδροκεφαλή και τα πλαινά καπάκια του μοτέρ,δίνοντας τεχνηέντως, όψη ακατέργαστου μετάλλου σε όλες τις άβαφες επιφάνειες.
Το συγκεκριμένο project αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του που μπορούμε να φτάσουμε αν πιάνουν λίγο τα χέρια μας.Δίχως να απαιτεί μεγάλες μετατροπές ή οικονομικά κονδύλια καταφέρνει να ξεχωρίζει.
